Het concept van ‘kwadratische financiering’, waar Vitalik Buterin over spreekt tijdens zijn gesprek met Lex Friedman, suggereert dat er een wiskundige manier is om een deel van het geld terug te geven aan degenen die betrokken zijn bij filantropie, of in het geval van bedrijven, een percentage toewijzen uit een gemeenschappelijke pool.
Dit idee is intrigerend vanuit een psychologisch perspectief – voornamelijk omdat het interageert met iemands ego of verlangen naar materiële bezittingen, wat potentieel de activiteit op deze gebieden kan verhogen.
Admittedly, this idea might sound extreme, as the only way to create such a ‘buffered’ society would be to allocate a small percentage of each person’s earnings into a global pool, redistributing it to those in need.
A buffered society could help establish a global trust fund, improving conditions even in the most remote parts of the world.
Ja, het kan eeuwen duren om de menselijke inkomsten over de planeet te stabiliseren en een nieuwe norm te creëren voor salarissen, ongeacht waar je vandaan komt.
Om dit doel te bereiken, geloof ik dat de enige haalbare methode zou zijn om te vertrouwen op een AI (artificiële intelligentie) systeem dat de distributie beheert binnen een blockchain framework.
Aleksandra Bolotova is een wiskunde- en natuurkundefan uit Rusland, momenteel woonachtig in New York City. Met een diverse academische achtergrond, verkent ze het snijvlak tussen natuurkunde en psychologie, met een focus op de verbindingen tussen macro- en micro-wetenschappen. Aleksandra heeft cursussen gevolgd aan Fordham en Harvard Universities, gedreven door nieuwsgierigheid om de kloof tussen wetenschappelijke disciplines te overbruggen.
